Glavni razlog zašto su dvoslojni šatori više izolirani je njihova konstrukcijska struktura, posebno sloj zraka između dva sloja, koji igra važnu ulogu u izolaciji. Dvoslojni šatori se obično sastoje od vanjskog i unutrašnjeg šatora, formirajući određeni sloj zraka između dva sloja. Vazduh je loš toplotni provodnik koji može efikasno blokirati prodor hladnog vazduha izvana, održavajući na taj način temperaturu unutar šatora.
Konkretno, izolacijski učinak dvoslojnih šatora uglavnom se ogleda u sljedećim aspektima:
Izolacijski efekat zračnog sloja: Između dva sloja dvoslojnog šatora formira se sloj zraka. Vazduh je loš provodnik toplote i može efikasno da blokira prodor hladnog vazduha izvana, čime se održava temperatura unutar šatora. Ovaj dizajn je sličan nošenju višeslojne odjeće kako bi se zagrijali, povećavajući broj slojeva i debljinu zračnog sloja, što rezultira boljim efektom izolacije.
Sprečavanje vlage i rose: Između vanjskog i unutrašnjeg šatora dvoslojnog šatora postoji odvojen prostor, gdje vanjski šator blokira vjetar i kišu, dok unutrašnji šator ostaje topao i suh. Ovaj dizajn može efikasno spriječiti kondenzaciju unutar šatora, posebno u vlažnom okruženju, i može održati suhoću i toplinu unutar šatora.
Prozračnost: Dvoslojni šatori su obično dizajnirani sa unutrašnjim šatorom koji ima dobru prozračnost, tako da se toplina koju emituje ljudsko tijelo može ispustiti kroz unutrašnji šator, izbjegavajući kondenzaciju u kapljice vode na unutrašnjem zidu šatora, čime se smanjuje vlaga i pojave kondenzacije.
Multifunkcionalnost: Vanjski i unutrašnji šatori dvoslojnog šatora mogu se koristiti odvojeno, povećavajući fleksibilnost upotrebe. Na primjer, u sunčanim danima samo se vanjski baldahin može koristiti kao suncobran, dok se u hladnom ili vlažnom okruženju mogu koristiti i unutrašnji i vanjski nadstrešnica za bolju izolaciju i otpornost na vlagu.